ÖLÜ DİRİ-23

herşey unutulmuş, yüzyıllar öncesine varılmıştı.
babam bile doğmamıştı daha. parmağım acımıyordu.
sevgiliniz katıksız aşk istiyordu sizden. siz zaten
katıksızdınız o yok’ta. ne mutluydunuz. size bir
ozan gerekmiyordu.

inansaydınız, kanınıza da girilmemişti. siz
öldürülmemiştiniz. sağ, salim, kanlı, canlıydınız.
size bir ozan gerekmiyordu.

çağ iyi çağ!dı.
size bir ozan gerekmiyordu.
temiz, pırıl, ama evet şirin, haylaz bir
çocuktunuz, çoktunuz.

ve size BİR OZAN GEREKTİ:


I

parmakların tümü yazacak
bir ezgili söyleyişle
seni seviyorum’u bağıracağız birbirimize
ve kapımız ardına değin kuşyüreği
açık ve sonsuzluk sınırlılığıyla
gönençli
ey o sonsuz kişi!
yalnızlığın süsü
çağlayan susuzluğu suskunluğun
sessizlik
a, b, c
şarkılar şakıyan
matrak sözler sözcüsü
gonca-sıfat şiirler gibi…

II

güllere, yıldızlara, merhaba size,
güller, ey yıldızlar görkemi
canlı incileri hayatın,
sizlere merhaba, ağızlar, diller, öpüşler,
silik, solgun.
tinler! tinler!
merhaba ten! tenim! tenler!
merhaba
tohumlar, nilüferler havuzlar,
nehirler ve denizler,
merhaba
hüzünler, yaslar, gözyaşları
ve dirençler, merhaba
hayat.

(İzmir, 1986-1987)

ÖLÜ DİRİ/blogKİTAP'ın tamamını okumak için tıklayınız.