Türk Edebiyatı’nda “Yaz Bitti” (Aykut Nasip Kelebek) ve “Ağrılı Gece” (Ahmet Şenol Alkılıç) şiirlerini okuduktan sonra, Yasin Mortaş’ın “Zeytin ile Gürz”üne geliyor sıra. Bu şiirde şu bölümü yenilik bağlamında ilginç sayabileceğimiz gibi, dönemsel vakıalara da şairane bir vurgu yapıyor diyebiliriz:
bir: çok kan akıttınız
iki: çok çocuk ağlattınız
üç: anne dağlarını sarstınız
dört: aşı-ekmeği yağmaladınız
beş: kanla petrol tarttınız
altı: baba yüreğini kanattınız
yedi: çok namus çaldınız
sekiz: günlere ateş bastınız (s. 10)
Dönem, alıntısını yaptığımız bu dizelerden biraz sonra gelecek olan şu ifadeyle daha net çıkıyor ortaya: “Ay Yıldızlı yumrukçu”! Doğrusu şiirsel bağlam içinde taze bir söylem değil. Zihnim bir an “Milli Mücadele” edebiyatı ile karşı karşıya kalır gibi oldu…
Dönem ruhu Erol Yılmaz’ın “Dik Dur” adlı şiirinde de tezahür ediyor. Fakat buradaki manzara bireyin iç dünyasına mahsus bir niteliğe haiz. Haksız yere hükmen mağlubiyete tayin edilmiş bir ruhun “Dik Dur” emri bu. Kendi kendine söylüyor tabii. Bir nevî manevî teyakkuz. Bilenme de diyebilir miyiz, yarınların güzelliklerine?!.
“Onların da istediği bu değil mi zaten
Küskünlük ormanına gir ve kaybol
(…)
Bük boynunu, üzül ve üzül ve üzül
Enerjiye dönüşmesin zinhar öfken
İtilmişliğin kör kuyusuna düş tarihin
Vur diline ve gönlüne kilit üstüne kilit
Paslansın on parmağındaki on marifetin” (s. 12)
Bülent Tokgöz, İlhan Kurt, Serap Kadıoğlu, Nazım Payam, Yalçın Ülker, Özcan Ünlü… Türk Edebiyatı’ndaki diğer şairler. Bir de İmdat Avşar’ın aktarımı ile Azerbaycanlı şair Ferit Hüseyn şiiri var derginin sarı yapraklarında…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder