EPİGRAF-1

“Bu yolculuğa çıkan bizler

Kırık yontulara baktık

Unuttuk kendimizi ve yaşam

Pek öyle kolay yok edilemez, dedik,

Ölümün bilinmedik yolları

Kendine özgü bir doğruluğu vardır;

Ve bizler ölürken ayakta dimdik,

Sertlikte ve güçsüzlükte birbirimize bağlı

Eski ölüler dirildi kurtulup çarkın dönüşünden

Garip bir sessizlikle gülümseyerek.”

[Seferis, Üç Kırmızı Güvercin,

(Çev: Cevat Çapan),

Evrim Sanat Galerisi Yay.,

İst., 1985, s. 42.]

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

EPİGRAF-2

“… sevdiğimi anlatmaya kalktığım an elimden,

onu görmeye gitmemi engelleyen yasaları kınayan

dizeler çıkıyor.”  

(Samih El Kasım, Yarın Dergisi, Mart 1985)

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

SINAV

uçuyorduk öncesinde oysa

bir rüzgârdık.
ben öndeydim durduğumuzda kırgındık
sen arkada – şimdi
bir ben - sen edebiyatına durmuştuk.

saçlarım dedin işte düştü saçlarım
önümde işte saçlarım dedin
göz göze gelmeyeceğiz artık bulutlarda.

sınavdayız işte liseli bir aşk
nasıl sınanırsa öyle sınanıyoruz

kim kimi vurursa tabanca
kazanacak bu aşkta!

İzmir, 1985

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

AYIŞIĞI

1.
ayışığı sonatıydın sesinle göğümü ovarken
bir gelip bir verirken bendini
iki alırken kendine- bir gidip sonra
üstün bir olay olurdu şiirin
doyumsuz öpülmelere dizelerin olurdu
betimsiz okumalar gelir bizi bulurdu.

2.
kanmış mıydık o acısız öksürükte
kanmış mıydık bir aşka hangi kanıştı nasıl
konuşmak mı yasaktı susmak mı kaçmak mı
hangi kaçıştı böyle bu hangi şehrin dış semti

3.
duvarlar yağmur doldu yapraksızdır camların
hangi duvar dibinde hangi camın içinde
düşünmüş müydük hiç sahi düşünmüş müydük
hangi kapıları kıracaktık söyle bakalım nasıl?

4.
ak kağıt üstüne yazılı
kurumuş bir suskuydu bu
burada kalem sustu
burada şair sustu.

İzmir, 1985

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

YAKMAK BİR AŞKA DAİR ACILARI

hangi kentteydik biz hangimizdi ölgün bakışlı

hangi çığlık pır pır eder kanatlarından kuşların

hangi kuşlar yoktu kitap okurlardı durmadan

hangileri aşk yazardı uçarı yüreklerinden

alnıma çizdim de bir yanık parmak izini

atıverdim yer boyu toprak yoktu orada

dudakların öptü yeşil gözlerin ne büyüktü

hangi kent yıkıldı toprak çıktı ortaya

kentler yıkıldı artık toprak kokuya döndü

elinin sıcaklığı sarıp sarmalar öykümü

yeryüzümü aldın ya kement oldu saçların

bir gülde gülmüştün ilkbahara dönmüştün

hangi tren garında hangi garajda anlat bana

hangi sesleri bekledik kötüydü hangi şiir

İzmir, 1985

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

ISSIZLIK MARŞI

Sorunlarla somutlayın

Beni sorun sorunlara.

Kulağınıza iyi gelen

Yanıtı

Bir daha, bir daha

Alın benden

Alın benden.

Yiyin beni sonra

Acıkın acıkın yiyin.

Oyun karnımı

Oynayın.

Eleyin beni.

Dokuyun.

Sonra…

Dikin filan.

Gene yiyin.

Dalga geçin yani hep-

Yeter!

Yeter!

Ben kaçışlıyım.

Ödleğin tekiyim ben.

Kendi kendimin uçurumuyum.

Uçurumda açan

Mis koku

Koklayın beni.

Açılırsınız

Belki siz de

Denizlere!

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

AYNI

Kendinizde değilsiniz.
bir koltukta, öylesine,
oturuyorsunuz.
bir belediye otobüsünde, ayakta, sıkış tepiş, 
içiçe, insanlarla, ilişkisiz. ya da elleriniz 
bağlı ve tam tamına kendinizde değilsiniz. 
parmaklarınızla oynuyorsunuz. 
müşterisiniz siz, giriyorsunuz herhangi bir 
tecimevine, yo yo, tersi, tecimevi sizin, 
sahibisiniz. 
hoşunuza gidecek bir uğraş 
bulamadınız ya da kendinize, 
siz öğrencisiniz, ne güzel!

malum alimlerinizin sunduğu
derslere bayılıyorsunuz.
ya da en iyisi siz, uçurtma uçuran çocuksunuz, 
olunuz. 
ya da, ya da, ya da… siz…

                                             SİZ: - (nasıl konuşuyor olabilir ki 

                                                        içinizdeki siz:)

                                                        kaç kişiyim şu an ben,

                                                        kaç değişim böyle bu,

                                                        bu ben ben miyim, bu ben

                                                        bu x, bu taş, bu p, ben?

                                                        (evet ama, niçin dışa

                                                        vurmuyorsunuz içinizi?)

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

DENİZ YOLCULUĞU

deniz ayaklarımızın altında kalıyordu, gündelik bir ifadeyle.

uçurumdu aşağısı, cuuuup!

canımız çekti, atladık.

yaşlı bir çınar gölgesi koruyordu oturduğumuz dalgayı, a!

“niçin, dedim, niçin sevişmiyoruz çılgınca” elma’ya.

“dalganın üstünden de atlayınca, aşağıya!”

pek zaman geçmedi. yardımcı oldu dalga da.

“duydum! duydum!” diye bağırmasın mı biraz sonra

sait faik, gönençli bir kahkahayla…

İstanbul, 1986

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

CIVITAN YAŞAM İÇİN BOZUK/GAZEL DENEMESİ

yuvarlanır sesinle

şarkını

söyle bakalım daha

çal bakalım

nereye kadar gideceğiz böyle.

ben müziksiz kalayım.

ben müziksiz kalmam

bulurum herhangi bir şey ve müzik olur bu bana.

sense durma, git işe, ulaştır en uzağa sesini.

deniz mi çoktur, senin sesin mi, bilelim

hangi müzik iyi.

bilelim ki,

seçelim tapılacağı.

bu yüzde yüz sen olursun söz tutarsan

hava alır öteki tapılacaklar.

kendi müziğim de dahil.

hadi, ne bu yavaşlık, hazlansana biraz! bak canımı 

acıtıyorsun, sesim kalmadı sana alkış tutmaktan, 

parmaklarım kırılıyor, hadisene, hızlansana!

ne yani, protesto ediyorum işte, yokum ben.

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

YANIT

evim iki sokağın kesiştiği bir köşede. sokak kapısı 

bu iki sokağa açılıyor. ben şimdi kapıdan çıkıyorum. 

kapıyı karşısına alan sokağa doğru yürüdüm. on metre 

sonra sağ yandan bir sokak. yöneliyorum o sokağa. sonra 

sola ve ondan sonra da gene sola. bu son sol sokak 

benim evimin kapısını karşısına alıyor. artık eve 

doğru atıyorum adımlarımı. ben şimdi kapıdan giriyorum. 

peki, niçin çıkmıştım evden, bu sokaklara ben?

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

X ÜS

ses veren, istiyorum, çözülmez, konuşulmalı, hayır,
olmayacak, değil, dayanamayacağım, olmuyor, birlikte,
yazmakla bir şey olmaz, genç olmak, gür, yamasız, 
yalnız olmayan, sayrılar yok, yakınmasız
özverili
özverili
özverili/ dedi bay P.

ölmek, kin, nefret, öğreti, öldürmek, bulantı, bunalmak, 

bunaltmak: bana göre değil 

bunlar

hayır hayır/dedi bay P.

kitaplar mı? bilim? politika, sanat, devlet? bunlar 

mı? ne? nane?

dedi bay P.

unutulmaması gerekenleri unutuyorum.

suratıma tükürmem gerekiyor çünkü. 

iyice pisletmeliyim ki, gelsin kendisine kerata/ dedi…

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.

ÖĞRENCİ

pat! diye istemedim: baba param yok!

okul çok iyi gidiyor evet baba, aradım dün, 

önceki gün, daha önceki ve daha ve daha daha, 

yoktunuz, neredeydiniz?

haaaa! öyle mi? borcu ödenmediği için mi yoktunuz 

telefonda?! ne kötü, ben de ödeyemedim borçlarımı ve 

derslerimi, ne olacak halimiz böyle baba?

bundan böyle mektup yazmayın, telefon çekin, okuldan 

ararsanız iy olur, profesörlerimden bazıları da orada 

olur ossaat ve derim ki baba

ALLAH’IN VE PROFESÖRLERİMİN DE YARDIMI OLACAKTIR 

KESİNKES ALACAĞIM YÜKSEK PUANLARDA

iki yıl sonra mezun olabilirim böylece

İYİ Mİ BABA, NASIL? 

filan derim dedim babama ve OLUR! dedi babam, OLUR

BENİM ASLAN KUZUM!

İzmir, 1987

Bu metnin de içinde olduğu Issızlık Marşı kitabının diğer yazılarını okumak için tıklayınız.