kahrolun dendi,
size, size, size...
hey, kravatlılar,
duydunuz mu, günlük traşlı suratlar, yanke’ler, yamyamlar...
(imkânsız duymadınız!)
yani siz, kemerleri gevşekler, kalın göbek erbapları, ha
bakalım, cansızlık suretleri, ruhsuz yağ kutuları, siz, ha?
(imkânsız duymadınız!)
onurlular! şeref ve haysiyet tontonları! aman olsun! balçığın parlak çocukları! yakası kazınmışlar!
renksizler! omuzları aynı mecraya kayanlar! siz, ya siz?
(imkânsız duymadınız!)
ölçeğin uşakları! ölçeğin uşakları! ölçeğin alçakları!
(imkânsız duymadınız!)
çıt çıt çıt kırıldım biçimli yalaklık taşları. iy’ ğeceler,
evet ğeceler, ğeceler iy’...
(imkânsız! imkânsız!)
*
siz duymasanız da,
“rabbının kendisine vahyetmiş olması dolayısıyla, yer bütün haberlerini,
anlatır”...
anlatır, anlatacaktır...
Likâ Edebiyat, S. 18 (1 Eylül 1999), s. 1.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder