Elleriniz
pembe
Yüzünüz
pek utangaç
Olsaydı
ah...
İki
diliniz arasında
Lokum
erirdi belki
Çocukluğum
güle dönerdi
Oysa
tâbîsiniz Fransa'ya
Notre-Dame
oradaysa
İnsanlık
yansın burada
Verdiğiniz
zıkkım kökü
Palamut pelit yeriz biz
Siz pasta dersiniz
Zihninizde
yok haya
Sevdalık
taslarsınız ama
Monna
Rosa'ya
Keşke
fotoğrafta deseydiniz
Patates
ishalini
Görmeseydik
keşke düz
Sağlam
yasalarınız var
Sieg
heil fabrikanız
Niye
dediysem Reims!
Niye
demediysem...
Hiçbir
şey...
Gidermez
nefretimiz...
Ankara,
22 Nisan 2019
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder