Rahmet dileyerek...
Bugün rahmete kavuşan Nuri Pakdil, son 25 -30 yılının büyük bir kısmını inzivada geçirdi. Son yıllarda sosyal hayatta görünürlük kazanması bağlamında hamleler olduysa da bunlar geçmiş diri ve özgün hamleleriyle hiçbir şekilde örtüşük değildi. Doğrusu bunlar esas itibariyle kendi ihtiyarıyla yapılıyor değildi.
Buradan hareketle şöyle diyebiliriz: Pakdil, 90'lardan başlayarak negatifleşen muhafazakar şair, yazar, aydın tipolojisine indirgenmiş oldu. Bu tipoloji en kötü sınavını maalesef son yıllarda verdi. A'dan Z'ye yaşanan zaafiyetler karşısında çekinikleşen yahut da müsebbiplerle aynileşen bir yaklaşım... Merhum Pakdil'in bunda bir vebali yok. O, bizi kendisine ve İslama davet eden diri metinlerin yazarı olarak daima öncü... Fakat maalesef öldü.
Ölümü bir dirilişe vesile olabilir mi? Muhafazakar şair, yazar ve aydınlar bu ölümden el alarak üstlerindeki snobizmi yahut ölü toprağını atıp "Umut" konumunda dirilir mi?
Temennim budur. Merhum Pakdil'e ve geride kalanlara rahmet dileyerek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder