5
uzayıp giden serin sesli
ırmaklar akar bizim şiirimizden. kanın kırmızı sesi olur mısralarız. birikip
engin denizler oluşturur yürek yangınlarımız. çetele tutarız. neyi tutarız?
elbette günün ölümlü yüzünü! gecenin boşluğunu! ışıksızlığını günün. açlığı ve
tahakkümünü. çizmeleri, çiğnenmeleri.
adına andlar edilen nesneler
akar bizim şiirimizden. özgürlükler için, kısrak koşuşturmaları için, sonsuz
gönençler, fırtınadan esişler için...
uykusuzluk atlarını
koştururuz şiirimizde, çağlayan suratları, göğeren tabiatı, güneşin yükselen
ışıklarını...
yeraltlarından öfke, sükut,
kin, aşk, nefret, sevgi notları damıtırız şiirimizle. çarpan kanatlarıyla
şiirimizin ah neler damıtırız. acı iklimler damıtırız. tezatlıklar damıtırız.
gülüşler damıtırız...
ne yanışlarla yanıştır
şiirimiz! yaş yanışları, çocuk yanışları, aşk yanışları, hasret yanışları...
uzayıp giden serin sesli
ırmaklar akar bizim şiirimizden. Gülrenk fırtınalar ve esişler akar, başlar bir
diriliş ve...
Adıyla O’nun.Likâ Edebiyat, S. 5 (1 Ağustos 1998), s. 1.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder