4
Muhabbetinize saygı ha!
Aşkınıza onay!
Serin seslerinize alkışlar mı sunacaklardı?
Ve barış ağaçları mı munisliğinize, yazık?!
Vah, yenilen zeytin dalınıza, havada kalan elinize, çıtkırıldım halinize,
vah!
***
Kederinizi anlıyoruz, ama onaylamıyoruz.
Dert ortağınız olmamıza imkân yok.
Sizi ayıplıyoruz.
Kınıyoruz sizi!
***
Bir kendini bilmezlikti sizinkisi.
Gücünden emin olmazlıktı.
İnançsızlıktı bir tür.
Ve bir yenilgi.
***
Oysa su olmak vardı.
Bulut olmak.
Yağmur olmak vardı.
Göğ olmak.
Ayakta olmak vardı.
***
Sizi Aşk’a çağırıyoruz.
Adanmışlığa.
Ödünsüzlüğe çağırıyoruz sizi.
Aşk’la...
***
Adıyla O’nun.
Likâ Edebiyat, S. 4 (1 Temmuz 1998), s. 1.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder